نکته
نکته
باید خود را متوجه این امر مهم بکنیم که کسی حق ندارد زمینه ی تفکر من را با بطالتهای خود از بین ببرد.
راحت شدن از دست دوستانی که خلوت آدم را به هم میزنند را از خدا بخواهید؛ خدا هم کمکتان میکند، و فراموش نکنید، مؤمن باید با حیا باشد ولی خجالتی نباشد، میفرمایند: حیا نشانه ی عقل و خجالتی بودن نشانه ی جهل است.
نکته دوم این که وقتی متوجه شدیم دوران دانشجویی و طلبگی دوران پاشیدن بذر در پهن دشت زندگی است، در این بذرپاشی باید برنامه داشت، هرکس به جایی رسید و از زندگی خود بهره گرفت و بهره رساند، در ازای برنامه ریزی بود، دائماً باید در هر حال برنامه داشت و طبق برنامه عمل کرد، حتی بازی و تفریح و گپ زدن هم باید با برنامه باشد. درست است وقتی نمی توانید طبق برنامه ای که ریخته اید عمل کنید مأیوس میشوید، ولی دوباره برنامه ریزی کنید و در برنامه ی دوم نقطههای ضعف
برنامه ی اول را در نظر بگیرید، باز برنامه ی سومی بریزید که نقطههای ضعف کمتری داشته باشد، در فصول مختلف سال بنا به شرایط مختلف برنامه ریزی جدید بکنید، بالأخره یک روز بی برنامه نباشید، هرچند باید در برنامه ی خود انعطاف داشته باشید و پیش بینی مسائل احتمالی را هم بکنید.
مثلاً یک برنامه بنویسید که صبح چه موقع از خواب بلند شوید، چه مدت باید برای نماز و تعقیبات و قرآن بگذارید، چقدر ورزش کنید، چه ساعتی مطالعه را شروع کنید، این ساعت این درس مشخص را بخوانید، یک هفته که میگذرد میبینید بعضی از قسمتها درست اجراء نمی شود، بسیار خوب، برنامه را عوض کنید، از اول برنامههای خیلی آرمانی نریزید که نتوانید انجام بدهید، ولی حتماً برای خودتان برنامه بریزید. حتی برای خواب برنامه ی مناسب بریزید که فردا کسل نباشید، بین شش تا هشت ساعت خواب در بیست و چهار ساعت طبیعی است. همچنین غذا خوردن هم با برنامه باشد، و مقدار آن هم مشخص باشد، نه خیلی کم، نه خیلی زیاد. وقتی طبق برنامه میگوییم از ساعت 8 تا 5/9 میخواهم این کتاب را بخوانم معلوم است چقدر مطالعه کرده اید. اما وقتی که میگوییم پیش ازظهر این کتاب را میخوانم معلوم نمی شود چه کار کرده اید.
تأکید بنده آن است که برنامه داشته باشید و برنامههای تان قابلیت انعطاف داشته باشد، یک برنامه خشک و خشنِ آهنین خوب نیست، تجربه کرده اید اگر این ساعت از صبح از خواب بلند شوی در حین روز خوابت میگیرد، باید نیم ساعت بیشتر بخوابی، همین نیم ساعت خواب اضافه را وارد برنامه کنید، مهم این است که همین نیم ساعت خواب اضافه با برنامه
باشد، به خصوص در اوقاتی مثل تابستان که اگر برنامه نریزید یک دفعه میبینید سه ماهه ی تابستان گذشت
اصغر طاهرزاده، ادب خیال، عقل و قلب - دو نکته برای دانشجویان و طلاب - صفحه 108